www.mbl.is Farandbakari á vaktinni í Bernhöftsbakarí 7 - 9 minutes Ylva Hopf er farandbakari í Bernhöftsbakari þessa dagana og klæðist … Ylva Hopf er farandbakari í Bernhöftsbakari þessa dagana og klæðist ihefðbundnum klæðnaði til að vera auðþekkjanleg sem farandsveinn. mbl.is/Birta Margrét Þessa dag­ana er stadd­ur á Íslandi þýsk­ur far­and­bak­ari í Bern­höfts­baka­ríi í Reykja­vík, Ylva. Hún er 28 ára göm­ul og kem­ur frá Erlangen í Bæj­aralandi. Hún mun starfa í baka­rí­inu næstu mánuðina og bæta við sig þekk­ingu og reynslu á ís­lensku bakk­elsi og kynn­ast landi og þjóð. Í raun kall­ast ég „Ylva fremde Bäcker­in FBS“ meðan á far­and­tíma­bili mínu stend­ur, en það er hluti af hefðinni að skilja ætt­ar­nafnið sitt eft­ir heima og taka upp viður­nefni sem teng­ist iðngrein­inni. Ég hef verið á ferðalagi sem far­and­kona í rúm þrjú ár, en það er hluti af aldagam­alli hefð sem teng­ist iðnaðar- og hand­verks­störf­um. Á þess­um tíma hef ég ferðast um alla­vega þrett­án lönd og unnið hjá tólf mis­mun­andi bakarí­um,“ seg­ir Ylva með bros á vör og bæt­ir við að far­and­tíma­bilið sé kallað að valsa. Hvað er að valsa, eins og þú kall­ar það? „Walz", „Jour­neym­an ye­ars" á ensku, „Naver" í Dan­mörku, „compagnonna­ge du devo­ir" í Frakklandi er mið-evr­ópsk hefð sem hef­ur verið við lýði í um þúsund ár. Ungt fólk sem hef­ur lokið iðnnámi get­ur ákveðið að leggja upp í þessa ferð. Þau sem kjósa að gera það ferðast um heim­inn, sem far­and­svein­ar í að minnsta kosti þrjú ár og einn dag og mega ekki koma nær heima­bæ sín­um en 50 kíló­metra á þess­um tíma,“ seg­ir Ylva. Ylva hefur áhuga á svæðisbundnum réttum sem hún hefur ekki … Ylva hef­ur áhuga á svæðis­bundn­um rétt­um sem hún hef­ur ekki séð áður. mbl.is/​Birta Mar­grét Klæðast hefðbundn­um klæðnaði Aðspurð seg­ir Ylva að í ferðalag­inu séu tíma­bil þar sem hún ferðast og tíma­bil þar sem hún vinn­ur á ein­um stað. Síðan séu nokkr­ar regl­ur sem gilda um vals­inn meðan á þessu tíma­bili stend­ur. „Við klæðumst alltaf hefðbundn­um klæðnaði til að vera auðþekkj­an­leg sem far­and­svein­ar. Þegar við vinn­um ein­hvers staðar dvelj­um við á sama staðnum í mesta lagi í þrjá mánuði, þénum þar laun sem iðnsvein­ar og höld­um síðan áfram. Við ferðumst á putt­an­um, án farsíma eða tölvu. Ylva að störfum í Bernhöftsbakarí. Ylva að störf­um í Bern­höfts­bakarí. mbl.is/​Birta Mar­grét Þetta þýðir að ég er stöðugt að hitta nýtt fólk, enda á nýj­um stöðum og upp­lifa ný æv­in­týri. Hvort sem í starfi eða á ferðalagi, þá er ein af grund­vall­ar­regl­um okk­ar að haga okk­ur alltaf á þann máta að næsta far­and­sveini verði eins vel tekið. Flest­ir í Þýskalandi og ná­granna­lönd­um þekkja þetta, þannig að far­and­fólk á borð við okk­ur nýt­ur mik­ill­ar virðing­ar. Okk­ur er yf­ir­leitt tekið með mik­illi gest­risni. Þegar ég kem til nýrr­ar borg­ar og kynni mig í baka­ríi, vita bak­ara­meist­ar­arn­ir að ég er vel menntaður bak­ari með mikla reynslu,“ seg­ir Ylva og bros­ir. Ylva er að því að þetta sé kjörið tæki­færi fyr­ir æv­in­týra­gjarna bak­ara til að afla sér meiri þekk­ing­ar og reynslu í iðngrein­inni. „Ég tel að þessi hefð sé frá­bært tæki­færi fyr­ir ungt hand­verks­fólk til að læra meira um iðngrein­ina sína, heim­inn og sjálft sig. Það skipt­ir ekki máli hvaða kyn eða bak­grunn viðkom­andi hef­ur, eða hvaða iðngrein hann iðkar. Við stönd­um fyr­ir antiras­isma, frjáls skoðana­skipti, umb­urðarlyndi og jafn­rétti. Far­and­hefðin hef­ur verið á skrá UNESCO yfir lif­andi hefðir frá ár­inu 2015.“ „Heillaði mig“ Hvers vegna ákvaðst þú að koma til Íslands að vinna í baka­ríi? „Mig hef­ur langað til að ferðast til Íslands í mörg ár. Hug­mynd­in um að það verði aldrei dimmt hér á sumr­in heillaði mig. Ég hef heyrt margt um landið og hitt frá­bært fólk frá Íslandi á und­an­förn­um árum. Og þar sem ég hef frelsi til að skipu­leggja ferðir mín­ar á meðan ég er á för minni, ákvað ég að nota þetta sum­ar í það og að minnsta kosti verja sum­arsól­stöðunum hér. En ég vildi ekki bara vera hér sem ferðamaður; ég vildi upp­lifa landið og menn­ingu þess á raun­veru­legri máta. Núna vinn ég í Reykja­vík um tíma, kynn­ist borg­inni og fólk­inu henn­ar og held svo áfram för minni. Þannig ver ég ekki mest­um tíma mín­um í að skoða mig um eins og hver ann­ar ferðamaður, held­ur dett ég í hvers­dagsrútín­una. Ég fer í sund­laug­ina í frí­tíma mín­um, sem er dæmi­gert fyr­ir Ísland, eins og ég hef lært. Ég hitti stund­um nýja kunn­ingja á kvöld­in. Til að mynda sótti ég marga viðburði á Fr­inge-hátíðinni hér um dag­inn. Þannig kynnt­ist ég menn­ingu hér á allt ann­an hátt, í stað þess að þræða ferðamannastaði og lunda­búðir,“ seg­ir Ylva og glott­ir. Pretzel! Salt-kringlur voru sérgrein bakarísins þar sem Ylva var lærlingur … Pretzel! Salt-kringl­ur voru sér­grein baka­rís­ins þar sem Ylva var lær­ling­ur hjá. mbl.is/​Birta Mar­grét Segðu okk­ur aðeins frá ástríðu þinni fyr­ir bakstri, viss­ir þú snemma að þú vild­ir verða bak­ari? „Nei, í raun­inni ekki. Ég byrjaði í bak­ara­námi seinna held­ur en al­mennt er. Ég var ný­út­skrifuð úr há­skóla þegar ég hitti ungt og hvetj­andi fólk sem hafði lokið iðnnámi. Ég vildi vinna með hönd­un­um og sá að með iðnnámi opn­ast all­ur heim­ur­inn. Svo ég ákvað að söðla um og skipta um starfs­vett­vang. Ég hafði þegar reynslu af bakstri, svo ég byrjaði í starfs­námi hjá litlu, fjöl­skyldu­reknu baka­ríi í Erlangen.“ Hvernig er nám­inu háttað í Þýskalandi? „Iðnmennt­un er vel skipu­lögð í Þýskalandi og námið tek­ur venju­lega þrjú ár. Á þessu tíma­bili starfar nem­inn í starfs­námi á vinnustað, geng­ur í iðnskóla. Að námi loknu lýk­ur nem­inn bæði bók­legu og verk­legu sveins­prófi.“ Íslensk­ir dag­ar bak­ara­væn­ir Hvernig leggst í þig að vinna sem bak­ari á Íslandi? Er þetta ólíkt því sem þú ert vön í Þýskalandi? „Sem bak­ari vinn ég venju­lega um næt­ur – ég fer til vinnu þegar enn er dimmt. Í síðasta starfi mínu var jafn­vel enn myrk­ur þegar ég fór að sofa á morgn­ana eft­ir vinnu. Hér á Íslandi eru hlut­irn­ir öðru­vísi! Mér finnst frá­bært að það sé alltaf bjart. Þess­ir löngu, ís­lensku dag­ar eru því mjög bak­ara­væn­ir,“ seg­ir Ylva og bros­ir. Ann­ars er margt hér mjög svipað og ég er vön frá öðrum bakarí­um. Ferlið við að baka brauð og kök­ur hef­ur verið svipað hjá mér í öll­um bakarí­un­um hingað til. Þetta þýðir að ég get tekið full­an þátt frá fyrsta degi og þarf venju­lega bara að læra hvernig baka­ríið er skipu­lagt og hvort það séu ein­hver sér­stök hand­brögð við fram­reiðslu vör­unn­ar. Ég hef líka áhuga á svæðis­bundn­um rétt­um sem ég hef ekki bakað áður. Hér á Íslandi eru þetta til að mynda klein­ur og vín­ar­brauð. Hvað finnst þér skemmti­leg­asta að baka? Pretzel! Salt-kringl­ur voru sér­grein baka­rís­ins þar sem ég var lær­ling­ur. Þar voru þær í mikl­um gæðaklassa – hver ein­asta kringla þurfti að vera full­kom­in! Síðan þá hef ég alltaf verið ánægð þegar ég hef tæki­færi til að baka kringl­ur á nýj­um vinnu­stöðum. Mér lík­ar var­an og ég hef mjög gam­an af fram­leiðslu­ferl­inu. Þú verður að hafa góða til­finn­ingu fyr­ir deig­inu, vinna hratt og ná­kvæm­lega, en samt vand­lega, og í lok­in flétt­ar bak­ar­inn kringl­una í einni fljót­andi hreyf­ingu. Ég vinn næst­um ein­göngu út frá vöðvam­inni og er í eins kon­ar flæði – þetta er fljót­gert, en unnið eins og í transi,“ seg­ir Ylva að lok­um og fer beint í bakst­ur­inn aft­ur.

www.mbl.is Bakery on the watch in Bernhöft Bakery 7 - 9 Minutes Ylva Hopf is a traveling baker in Bernhöftsbakari these days and wears… Ylva Hopf is a traveler in the Bernhöftsbakari these days and wears the traditional clothing to be recognizable as a traveling hunter. mbl.is/birta Margrét These days, there is a German travel bake in Iceland in Bernhöft Bakery in Reykjavik, Ylva. She is 28 years old and comes from Erlangen in Bavaria. She will work in the bakery over the next few months and add knowledge and experience in Icelandic pastries and get to know the country and the nation. In fact, I am called "Ylva First Bäckerin FBS" during my commercial period, but it is part of the tradition to leave its surname at home and take up the nickname related to the industry.I have been traveling as a traveling woman for over three years, but it is part of an age-old tradition associated with industrial and craft work. At this time I have traveled around thirteen countries and worked at twelve different bakeries, "says Ylva with a smile on her face, adding that the travel period is called rolled. What is rolling, as you call it?" Walz "," Journeyman Years "in English," Naver "in Denmark" has been in place for about a thousand years. Young people who have completed vocational training can decide to embark on this trip.Those who choose to do so travel around the world, as migrants for at least three years and one day and may not come closer to their hometown than 50 kilometers at this time, ”says Ylva. Ylva is interested in regional dishes that she does not have ... Ylva is interested in regional dishes that she has not seen before. mbl.is/ Birta Margrét Wear traditional clothing When asked, Ylva says that during the trip there are a period where she travels and a period where she works in one place. Then there are some rules that apply to the roller during this period. "We always wear traditional clothing to be recognizable as a migrant.When we work somewhere, we stay in the same place at most for three months, earn wages as industrialists and then continue. We travel on the putt, without a mobile phone or computer. Ylva working in Bernhöft Bakery. Ylva working in Bernhöft Bakery. mbl.is/ Birta Margrét This means that I am constantly meeting new people, providing new places and experiencing new adventures. Whether or not to travel or on a trip, one of our basic principles is to always behave in such a way that the next migrant beings will be as well received. Most people in Germany and neighboring countries know this, so that migrants like us enjoy great respect. We are usually taken with great hospitality.When I come to a new city and get acquainted with a bakery, the bakers know that I am a well -educated baker with a lot of experience, "says Ylva and smiles. The person's background has, or what industry he practices. "Fascinated me" Why did you decide to come to Iceland to work in a bakery?"I have wanted to travel to Iceland for many years. The idea that it will never be dark here in the summer, I have heard a lot about the country and met great people from Iceland in recent years. Now I work in Reykjavik for a while, get to know the city and its people and then continue my journey.I sometimes met new acquaintances at night. For example, I attended many events at the Fringe festival this day. This is how I got to know culture here in a completely different way, instead of threading tourist destinations and puffins, ”says Ylva, grinning. Pretzel! Salt-Kringla were the specialty of the bakery where Ylva was a trainee… Pretzel! Salt crings were the specialty of the bakery where Ylva was an apprentice. mbl.is/ Birta Margrét Just tell us about your passion for baking, did you know early that you wanted to be a baker? "No, not really. I started a bakery program later than is general.So I decided to saddle and change the work place. I already had experience with baking, so I started vocational studies with a small, family -run bakery in Erlangen. " How is the study in Germany? "Building education is well organized in Germany and the program usually takes three years. During this period, the student works in vocational studies in the workplace, joins a vocational school. After completing the study, the student completes both the academic and practical boy's degree." Icelandic days bakery How do you work out as a baker in Iceland? Is this unlike what you are used to in Germany? "As a baker I usually work for nights - I go to work when still dark. In my last job, it was even dark when I went to bed in the morning after work. Here in Iceland, things are different!I think it's great that it's always bright. These long, Icelandic days are therefore very bakery, ”says Ylva and smiles. Otherwise, many things here are very similar to what I am used to from other bakeries. The process of baking bread and cakes has been similar to me in all the bakeries so far. Regional dishes that I have not baked before in Iceland.There they were in high quality class - every single pretzel had to be perfect! Since then, I have always been happy when I have the opportunity to bake pretzels in new workplaces. I like the product and I really enjoy the production process. You have to have a good feeling for the dough, work fast and exactly, but still carefully, and in the end the baker braid the mall in one liquid movement. I work almost exclusively from the muscle memory and am in a kind of flow - this is quick, but worked like in a trans, ”says Ylva finally and goes straight to the baking again.